Zij is door haar werkgever geadviseerd om eens met mij te gaan praten.
Nu zit zij hier tegenover mij. Het is niet dat ze er al helemaal doorheen zit. Maar ze erkent wel dat het niet goed met haar gaat.

Een ontevreden gevoel overheerst. Ze slaapt de laatste tijd slecht en ze kan zich moeilijk concentreren.
Binnen haar familie is ze voortdurend aan het pleasen. En ze krijgt nooit de erkenning waar zij zo naar verlangt.

Zij voelt een drang om zichzelf veel meer te laten zien en horen. En tegelijkertijd vindt ze het doodeng.

Nadat zij haar verhaal heeft verteld start ik met een ontspanningsoefening. Deze helpt haar uit haar hoofd te laten komen. Uit de verhalen komen die zij net heeft verteld. Ze komt weer in bewust contact met haar lichaam.

Een zucht van verlichting klinkt in de praktijk.

Ze is al zo lang aan het zorgen voor anderen. Zij ervaart geen ruimte voor haar zelf. Zij weet eigenlijk geen eens meer wie zij zelf is. Partner zijn, moeder zijn, dochter zijn, mantelzorger zijn, werknemer zijn.

In al die rollen is zij het contact met zichzelf kwijtgeraakt. En daar gaan wij samen mee aan de slag de komende tijd. Weer in contact komen met zichzelf. Het kleine meisje in haar weer een stem geven. Haar eigen verlangens en behoeften gaat ze opnieuw ontdekken.

Ja, over een poosje zit er weer stralende vrouw op de bank. Een vrouw die zichzelf meer is gaan waarderen en respecteren. Een vrouw die weer zin heeft in haar leven!

Lieve groet, Arianne