Mezelf durven zijn

14 november 2020 | 0 Reacties

Ik schrijf al een aantal jaren blogs op Facebook die ik ook op mijn website plaats. Waarom ik dat doe?

Ik wil graag andere mensen, jij die dit nu leest, beroeren. Zachtjes wakker schudden. Jou bewust maken van wie je bent. Welke mogelijkheden je allemaal hebt, jouw talenten. En bewust maken dat het leven dat je leeft een groot cadeau is. Ja, zelfs met al moeilijkheden die erin zijn. Geloof mij, ik heb ze ook.

Maar ik weet dat zij mij doen groeien als mens; dat ik mij ont-wikkel. En dat is wat ik in jou probeer aan te raken. Grab your life!

Vandaag is het 13 jaar geleden dat Bram dood geboren werd. Zijn 9 maanden in mijn buik hebben een grote betekenis gehad. Een onuitwisbare indruk die mij nu niet zozeer een verdrietig gevoel geeft, maar een dankbaar gevoel. Zijn komst heeft mij destijds doen kantelen; de goede kant op. Naar binnen. Hij is voor mij van grote betekenis geweest.  Nog steeds is hij aanwezig, voelbaar actief, van achter de sluiers. En dat maakt mij blij. Ik ga straks bloemetjes brengen op zijn grafje; hij is daar niet meer; dat weet ik. Het is eerder een eerbetoon aan zijn bestaan en voor altijd verbonden met mij.

Afgelopen weken stond er een indringende vraag bij mij op de voorgrond; waar ben ik van betekenis voor de wereld? Doe ik alles wat in mijn vermogen ligt om mijn gift van het leven uit te dragen? En dan de onderliggende vraag; ben ik genoeg?

Steeds meer besef ik dat het op zijn zachts gezegd ondankbaar is om die vraag alleen al te denken. Iedere conceptie, iedere geboorte en ieder leven is met de grootst mogelijke zorgvuldigheid gecreëerd en voorbereid. Wie ben ik om te twijfelen aan mijn eigenwaarde op deze aarde?

Bram kwam niet om te leven, maar om wakker te schudden en harten te raken. En vandaag, 13 jaar later, weet ik wat ik te doen heb. Mezelf zijn. De woorden die ik schrijf en die ik spreek inzetten om mijzelf uit te drukken. Niet meer zo voorzichtig inkleden. Als mensen mij dan niet meer volgen of begrijpen, dat is dat wat het is. Dat is thuiskomen in jezelf.

Lieve groet, Arianne