In deze serie van de top 5 van spijtbetuigingen in de laatste fase gaat het vandaag over de moed hebben je gevoelens te uiten.

Niet iedereen is even openhartig van karakter; soms zit iemand bijna opgesloten in zichzelf. En toch ook zij kunnen heel veel gevoelens hebben. Maar leer daar maar eens woorden aan te geven. Misschien ben je meer fysiek en knuffel je eerder iemand die je lief vindt. Hoe moet dat nu dan in deze 1,5 meter; je mag niet knuffelen maatschappij?

Zelf ben ik vrij open, kan redelijk woorden geven aan wat ik voel. Maar zeker niet altijd. Ik ben meer van de impulsieve acties. Niet altijd handig, soms afschrikwekkend voor anderen, maar heel goed bedoeld.

Als die impulsiviteit vanuit het hart komt kan het denk ik niet zoveel kwaad. Zo kan ik vol liefde aan iemand denken en dan een berichtje sturen dat ik van diegene houd. Of ik rij in de auto en stuur naar diegene toe om het live te vertellen.

‘Ik kom even zeggen dat ik van jullie hou’.

Het hoeven natuurlijk niet altijd gevoelens van genegenheid, liefde te zijn. Het kan ook verdriet zijn, of zorgen of spijt. Wat houdt jou dan tegen om de telefoon te pakken? Ben je bang voor de reactie van de ander? Wat is het ergste dat kan gebeuren?

Ik heb zo’n idee dat door het vele dat niet is of wordt uitgesproken er zoveel misverstanden zijn in relaties. In partnerrelaties, ouder-kind relaties, vrienden en familiaire relaties.

Misverstanden en jarenlange opgekropte frustraties; hoe vaak vullen wij niet van alles in voor een ander? Spreek je uit. Door het vrij te geven komt er ruimte om je weer opnieuw te verbinden.

Waarom wachten tot ..ja tot wanneer? Weet jij zeker dat die ander nog heel lang in je leven is? Voorkom de ‘had ik maar’ spijt gedachte en pak de telefoon, ga erop af en laat die ander weten wat je voelt. Wat je wilt delen, wat je wilt bespreken, waar je mee zit en wat je graag zou willen.

Of het nu Vaderdag is, Moederdag, een verjaardag of welke dag dan ook; laat je hart spreken.

Lieve groet, Arianne