Het is alweer een week geleden dat ik met mijn dochter voor twee dagen naar Zuid-Limburg trok.

Het was een beetje een gekke dag; wij konden niet de juiste groef op de plaat vinden.  Verkeerde afslagen nemen, verkeersdrukte, niet op de plaats van de bestemming uit komen. Alsof een onzichtbare hand er alles aan deed om ons niet daar te laten aankomen.

Eenmaal in Maastricht  konden wij geen enkele onbezette parkeerplek vinden. Het was gewoon ongelofelijk druk Paasweekend. Dat is zeker een (hoofdelijke) verklaring.

Maar hoe kwam het dat er net telkens voor onze neus met pionnen van alles werd dicht gezet? Na driekwartier stapvoets en zoekend naar een plek kozen wij ervoor om de stad weer te verlaten. Maastricht leek zich niet te willen openen voor ons.

Wij gingen over op plan B. Wij gingen naar Valkenburg om te lunchen. Soms is het net of je wordt tegengehouden. Of zelfs beschermd tegen iets. Het niet de bedoeling dat je op dat moment op die plek bent.

Steeds vaker ben ik mij bewust van de synchroniteit van gebeurtenissen in mijn leven. Ook wel ‘betekenisvol toeval’ genoemd door Carl Jung.

Met het vertrouwen dat wij blijkbaar niet in Maastricht hadden te zijn die vrijdag zijn wij andere dingen gaan doen. Mogelijk hadden wij al meer signalen gemist.

De volgende dag hebben wij een 2^e poging gedaan om Maastricht in te komen. De eerste parkeerplaats die wij zagen had plek voor onze auto. En die hele dag verliep alles soepel …zeg het maar.

Het is werkelijk heel boeiend om op een dag te kijken waar je met zachte hand geleid wordt. Durf jij te vertrouwen? Durf jij te luisteren naar de zachte stem in jou?

Zie het als een magisch spel waar jij de hoofdrol in hebt. Let op de signalen, de schijnbare toevalligheden en kies vervolgens je volgende stap op je levensweg.