Ik verbaas mij er al jaren over; de neiging van de mens om vast te houden aan de pijn. Soms denk ik wel eens dat wij verslaafd zijn aan het gevoel van pijn.

Je kent vast ook mensen in je omgeving die je al jaren hoort over een relatie die niet lekker loopt, een baan waar ze over lopen te mopperen of die buurt waar ze zich niet prettig voelen. En misschien herken je jezelf hier wel …

Zo kun je in je hoofd jarenlang bezig zijn om alle plussen en minnen van je relatie af te wegen. En hoe langer de lijst met minnetjes ook wordt, er is iets dat je in die situatie houdt. En geloof mij, het is vaak genoeg niet de liefde of de kinderen die je doet blijven.

Of je leeft in het verleden; je houdt vast aan wat is geweest en je houdt jezelf gevangen door niet de stap voorwaarts in je leven te durven zetten.

Loslaten is accepteren van wat is geweest, daar afscheid van nemen. En dan kan je vanuit jouw heden naar de toekomst uitkijken.

Door niet meer bang te zijn te verliezen wat je hebt of wat je had, maak je de weg vrij voor nieuwe mogelijkheden. Het geeft zoveel ruimte, je kunt weer ademen. Door jezelf te bevrijden van het vasthouden en vastbijten in een situatie bied je jezelf zoveel kansen op geluk.

Wel of niet in de relatie blijven, wel of niet een nieuwe baan zoeken, wel of niet verhuizen.

Herken jij je je in het bovenstaande? Ik wel in ieder geval, ik heb veel moeten loslaten om te komen waar ik nu ben. En in mijn mens-zijn kom ik dagelijks de uitdaging tegen om los te laten wat mij niet meer dient.

En ik heb geleerd uit eerdere ervaringen; uit liefdesrelaties stappen, banen opzeggen met alle onzekerheid van dien. En telkens weer werd het beter voor mij, er ontstond ruimte en daardoor kon ik groeien.

Ik wens jou de moed om de strijd om het vasthouden op te geven. Durf te vertrouwen op nieuwe kansen voor jou.

Het is de angst voor het grote onbekende. Laat de angst los en je zult het weten!

Lieve groet, Arianne