Een extra vrije dag, een weekend er op uit, lekker Paasontbijt. Ja, voor je het weet ben je vergeten waarom Pasen er is.

Zelf ben ik opgegroeid in de christelijke traditie: de bijbel lezen, bidden en zondag naar de kerk. Ik was lid van de Christelijke Jongeren Vereniging en was enthousiast lid van het jongerenkoor Vaya Con Dios. Tot mijn 18e ben ik hier met overtuiging trouw aan gebleven.

Later verbreedde mijn wereld door mijn studie en door andere invloeden. Zoveel jaar later, met andere belevingen, ideeën en waarheden is Pasen voor mij nog steeds bijzonder.

Gisterenavond zat ik met mijn lief naast de waterkant met brood en wijn. De kaasjes die wij erbij aten zal Jezus en zijn vrienden vermoedelijk niet hebben gegeten. Maar de setting deed mij sterk denken aan toen.
Hoe was het voor Jezus om te weten wat er zou gaan gebeuren? Het grote offer dat hij moest gaan brengen…

De dreiging al voelbaar, de lijdensweg. Een laatste keer met je vrienden samen zijn. Ik had niet graag in Zijn plaats gestaan.

Vandaag is het Goede Vrijdag. Ik ga er gezellig op uit mijn dochter en wij gaan in vrijheid het leven vieren. Maar op de achtergrond speelt ook de film van toen. De zwaarte is voelbaar. Ik weet ook dat het weer lichter gaat worden. Na de bekende woorden: ‘Het is volbracht’ breekt er een andere periode aan.

Ik kan het niet nalaten om toch de vergelijking met de huidige tijd te maken. Ook wij bevinden ons in een eindstrijd. Het moet gebeuren, de voorspellingen gaan tot lang geleden terug. Na deze strijd zal het weer licht worden voor ons en in ons. En wij hoeven het niet alleen te doen. Er is zoveel hulp voor ons beschikbaar, zichtbaar en onzichtbaar.

Ik wens jullie een heel fijn Pasen. Waarin de hoop en het weten dat het Licht overwint voelbaar voor je zal zijn.

Lieve groet, Arianne