‘Hoe gaat het met je?’ wordt met regelmatig met veel belangstelling aan mij gevraagd.
Dat vind ik nogal een lastige vraag; ervan uitgaande dat de ander werkelijk wil weten hoe het met mij gaat..wat vertel ik wel en wat niet?
De ene keer blijf ik in het algemene; ‘het gaat goed met mij, dank je wel’. En dan ben ik zeer benieuwd hoe het met de ander is en vraag dit dan ook.
Regelmatig vraag ik om een gerichtere vraag aan mij, zodat ik mij kan focussen op 1 antwoord. Is dit raar? Nee, maar wat het wel is weet ik eigenlijk ook nog niet.
Ik hoor mijzelf ook regelmatig antwoorden; ‘ik heb mijn leven op orde, mijn basis is goed en stevig’. Ik heb een rijk en vol leven.
Wat ik dan eigenlijk zeg is dat ik zover ik weet gezond en sterk ben. Dat ik door mijn werk mijn huur en andere vaste lasten maandelijks kan betalen en dus geen geldzorgen heb.
Ik zeg dan ook dat het met mijn kinderen heel goed gaat. Waar ik dat uit opmaak? Zij zijn zover ik weet ook gezond, ontwikkelen zich, op school gaat het fijn, ze zijn blij, hebben vriendjes en vriendinnetjes en er wordt van alle kanten heel veel van hen gehouden.
Verder kan ik dan vertellen dat ik het goed naar mijn zin heb op mijn werk. Ik heb het gevoel dat ik iets zinvols bijdraag aan het leven van een ander. Ik word blij van oude en nieuwe netwerkpartners; zo kunnen wij met elkaar de senioren het meest passende bieden.
Van het werken in mijn praktijk wordt ik ook zo blij! Ja, ik wil graag meer mensen begeleiden. Kom maar op!
Ontbreekt er iets in mijn leven? Niets wat ik werkelijk nodig heb. Punt.
Ik ervaar mijn leven als heel rijk en vol. Wat een cadeau.
Onlangs stofte ik mijn oude CV af en pimpte deze eens lekker op voor een mogelijk extra functie. Daarin werden naar mijn overige interesses gevraagd.
Ik schreef: ‘hardlopen, lezen, met vrienden afspreken, persoonlijke ontwikkeling’. Toen ik dit later terug las dacht ik;’ja, daar gaat het voor mij om. In contact en verbinding met mijzelf blijven als ook in verbinding zijn met met vrienden en familie.
Al het overige aan materiële zaken kan ik toch niet meenemen wanneer ik mijn overstap naar Thuis ga maken. En ik hoop dat dat nog heel lang duurt hoor!
Heb ik nog dromen? Oh zeker wel! Maar ik ben ook gaan leren inzien dat alles niet gisteren of vandaag gerealiseerd hoeft te zijn. De meeste dromen hebben tijd nodig om te rijpen…
Wat een rijk leven, dat ik kan en mag dromen. Wat een vrijheid!
Heb jij dromen? Of ben je ze kwijtgeraakt onderweg?
Voel je welkom om samen met mij weer op zoek te gaan naar jouw dromen. Leer weer met liefde naar jezelf en jouw leven te kijken. Voel jezelf het weer waard om je dromen te dromen!
Lieve groet,
Arianne
Voor meer informatie;
06-10684204
Recente reacties