Dirty Dancing: Sweet Memories

Ik was een jaar of 11 toen ik Dirty Dancing voor het eerst zag. Nu, 35 jaar later, is dit nog steeds één van mijn meest favoriete films.

Samen met mijn dochter keek ik afgelopen weekend in de Ahoy naar de film. De muziek werd live meegespeeld en gezongen.

Een bijzonder moment. 35 jaar later met mijn 18-jarige dochter naast mij.

Muziek, films, dans, schilderijen, gedichten en boeken. Ze kunnen allemaal een onuitwisbare indruk op ons achterlaten. Ze raken je diep in je kern. De schoonheid, het kleurenspel, de klanken of wat het dan ook is.

Deze keer was het wéér Dirty Dancing. Het zomerse sfeertje, de muziek, opbloeiende liefdes, vriendschappen en natuurlijk al die fantastische dansscenes.

En zelfs al heb ik de film al 100 keer gezien, telkens huil ik tranen met tuiten wanneer Johnny afscheid neemt van Baby. Vakantieliefdes gaan meestal voorbij. Maar iedere keer weer hoop ik stiekem dat ze na de laatste scene bij elkaar blijven.

Films als deze gaan als een soort vriend gedurende mijn leven met mij mee. Een zoete herinnering. Het jonge meisje van toen en de volwassen vrouw van nu houden van dezelfde film.

Welke ‘sweet memorie’ neem jij in dit leven met je mee?

Lieve groet, Arianne