Soms weet je het gewoon even niet meer. Dikke tranen, verstikt of grote uithalen vullen de kamer.
Je schrikt er geen eens meer van, het voelt goed om het er allemaal uit te gooien.

De ene mens doet dit liever alleen. De ander in de nabijheid van iemand die hem of haar lief is.

Herkenbaar?

De huilbui of de boze bui heeft nieuwe ruimte gemaakt in jou. De druk is eraf en je hebt misschien onder woorden kunnen brengen wat er in je leeft. Dat kan ook heel verrassend zijn!

En nu ga je op zoek naar oplossingen en/of nieuwe wegen. Het is nooit hopeloos! Je hebt al zoveel meegemaakt. Zoveel hobbels en zelfs bergen moeten nemen om te komen op het punt waar je nu bent.

Neem een moment om jezelf te eren en te vieren. Jij mooi mens, die iedere dag weer opstaat en er het beste van probeert te maken. Voor jezelf en voor de mensen om jou heen.

Kijk nu eens in de rugzak van je leven. Nee, niet naar alle shit die er ongetwijfeld ook in zit. Maar naar de gereedschappen die je hebt meegekregen en verzameld op je weg naar dit punt.

Welk gereedschap ga jij nu inzetten?

Lieve groet, Arianne

Ps. Volgende keer neem ik graag jullie voorbeelden mee in mijn blog. Wat zet jij in? Laat het mij weten.