Met een kopje koffie in mijn hand kijk ik naar de vogeltjes in de tuin. Wat een energie hebben zij. Ze kwetteren er op los met elkaar. De natuur heeft zo haar eigen ritme en de mens is daarop geen uitzondering.

Zoals wij onze maatschappij hebben opgebouwd gaan de meeste mensen compleet voorbij aan hun eigen flow. En daar begint ook een groot deel van de stress.

Wij gaan voorbij aan onze eigen behoeften en onze eigen natuurlijk ritme. Wij zijn vergeten te voelen wat ons lichaam nodig heeft. Herkennen waarschijnlijk de signalen niet altijd meer.

Altijd maar doorgaan; vooral heel veel moeten van jezelf en van de ander.

Veel van ons reageren op de prikkels en verwachtingen van buitenaf. En misbruiken op deze manier ons eigen lijf, ons hele systeem.

Als je voelt dat je moet poepen ga je ook naar het toilet. Als je daar geen gehoor aan geeft, komt er een nieuwe ronde peristaltische beweging. En dat kan zo een tijdje doorgaan. Maar op een gegeven moment krijg je gigantische buikpijn. Of verstopping. Of je broek zit vol.

Als je de stress signalen van je lijf negeert is uiteindelijk die volle broek een burn-out.

Het is niet zo moeilijk. Ga op tijd naar het toilet en ontspan.

Lieve groet, Arianne