De meeste van jullie zijn deze week weer naar school of werk gegaan. Weer lekker in het ritme of misschien zelfs in de ratrace.

Misschien heb je rond oud & nieuw wel bedacht dat je iets of alles helemaal anders wilde gaan doen. En, is het al gelukt?

Het is lastig om uit een oud patroon te komen, daar heb je wilskracht voor nodig. En moet je voldoende pijn ervaren om eruit te stappen.

Op het moment dat je je bewust bent van je valkuil kan je er iets aan gaan doen. Heb je je voorgenomen nu écht weer naar de sportschool te gaan? Of om niet meer over te werken? Of om je niet meer zo afhankelijk op te stellen in je relatie?

Zelfs destructief gedrag van jezelf heeft jou tot nu toe veel opgeleverd. Anders zou je het niet zo lang volhouden.

Vaak haakt dat gedrag aan bij een verlangen in onszelf. Gezien worden, gewaardeerd worden, gehoord worden. Erbij horen, je speciaal voelen. Hele basic verlangens waar je levenslang last van kan hebben.

De uitnodiging of uitdaging, net hoe je het ervaart, is om al deze bevestiging in jezelf te gaan ervaren. En een ander daar niet voor nodig te hebben.

Maar eerlijk, dat vind ik persoonlijk wel een megagrote stap. Wij zijn over het algemeen niet geboren om alles alleen te kunnen. Laten wij kleine stapjes nemen.

Welke kleine stap kan jij nu zetten om uit een negatief patroon te stappen?

Lieve groet, Arianne