Labyrinth

Na mijn bezoek in 2011 aan de Cathédrale Notre-Dame de Chartres werd ik geraakt door het labryrint. In deze prachtige kathedraal ligt, over de gehele breedte van het middenschip, een labyrint. Maar tot mijn grote ontsteltenis en boosheid ging het labyrint geheel schuil onder stoelen en kon ik het labyrint op dat moment niet lopen.

In 2012 keerde ik terug en kon ik hem wel voor het eerst gaan lopen… en hoe bijzonder was dit voor mij om te ervaren. Er is geen goede of verkeerde manier om het labyrint te lopen, alleen je eigen manier.
Op mijn blote voeten, onder mij de koude stenen voelend, liep ik mijn eerste labyrint. In Chartres bestaat het labyrint uit elf omlopen, die leiden naar het hart van het labyrint, een zesbladige roos.

Het labyrint is een bekend symbool voor de weg die je aflegt als je, bijvoorbeeld, naar een nieuwe fase in je leven gaat. Je neemt afscheid van het oude en gaat op pad, het labyrint in, op zoek naar nieuwe betekenis en zingeving. Soms lijk je er te zijn. Dan ben je er weer ver van af. Als je ontdekt wat wezenlijk belangrijk voor je is, heb je de kern bereikt, letterlijk en figuurlijk. Dan begint je weg terug, het labyrint uit, en onderzoek je hoe je dat nieuwe vorm kunt geven in je leven van alledag.

Het labyrint is rijk aan metaforen voor de paden van het leven.