Onlangs had ik een boeiend gesprek met mijn dochter van 19 jaar. Dat wat zij van mij een egoïstische daad vond schaarde ik onder goede zelfzorg. En andersom precies hetzelfde.

Kort samengevat: ik voel al een paar jaar een grens als het gaat om gezamenlijk vieren van de kinderverjaardagen. Ik heb geprobeerd die grens uit te leggen, maar dat is niet gelukt. Ik stuit nog steeds op veel weerstand, verdriet en boosheid.

Vanuit de ander positie bekeken is deze daad van zelfzorg (grenzen aangeven en ernaar handelen) een egoïstisch besluit. Ik benadeel met mijn keuze op zijn minst mijn twee kinderen. Maar eigenlijk ook het familiesysteem.

Zelfzorg

Het gaat in dit specifieke voorbeeld niet om wie er gelijk heeft. Maar wel interessant om te onderzoeken omdat zelfzorg een belangrijk onderwerp in mijn praktijk is.

Grenzen leren voelen

Wanneer je niet goed hebt geleerd grenzen te voelen en aan te geven kan dat uiteindelijk tot een burn-out leiden. Tijdens de sessies oefenen wij met die grenzen. Hoe voelt een grens voor jou? Wat kom je dan tegen in jezelf?

De eerste stap is bewustwording van jouw grenzen. Tweede stap is het aangeven van jouw grenzen. In relatie tot jezelf maar ook zeker voor jouw omgeving.

En dan gaat het vaak even schuren en botsten. Jouw omgeving is niet gewend dat je een grenst hebt. Zie het voorbeeld over de kinderverjaardagen. Er zijn verschillende belangen van de betrokkenen.

Ik geef mijn cliënten mee dat het best even mag schuren. Je mag mild zijn voor je eigen leerproces dat met vallen en opstaan gepaard gaat. Maar ook mild voor je omgeving. Zij krijgen ineens een andere versie van hun dierbare te zien. Dat is schakelen, dat is sputteren en soms slikken.

Nieuw gedrag

Geef jezelf én je omgeving de tijd om te wennen aan deze grenzen die nu worden aangegeven. Nieuw gedrag heeft tijd nodig om in balans te komen. Het is hele stap om te overbruggen; van grenzenloosheid naar een felle verdediging van grenzen. Uiteindelijk kom je weer in het midden uit. Het gezonde midden.

Dus naast het leren voelen en aangeven van je grenzen gaat het ook over communicatie. Hoe neem je jouw omgeving mee in jouw leerproces? Zodat ze indien mogelijk aangehaakt blijven bij jou.

Mildheid

Terugkerend naar het gesprek tussen mij en mijn dochter. Op het moment dat er geen verjaardagen te vieren zijn rust dit punt ergens in een donkere hoek van ons huis. Op het moment dat er een verjaardag aankomt wordt het uit de kast gehaald. En ieder jaar hoop ik dat er met meer begrip en mildheid gekeken wordt naar beider standpunten.

Ik voel mij geen egoïst. Ik heb afgelopen jaren geleerd om niet meer voortdurend voor anderen te zorgen, te denken en mijzelf hierin te vergeten. Ja, dat is wennen. En het blijft een valkuil voor mij. Maar nu een bewuste. Waarin ik bewust keuzes maak die goed voor mijzelf voelen.

Is de grens die ik voel en aangeef zelfzorg of een egoïstische daad?

Lieve groet, Arianne