Gisteren was het rood. Voor het eerst in mijn leven nam ik deel aan een demonstratie, en pas in de auto werd mij duidelijk hoe belangrijk het is om hoop te vinden in onrustige tijden.

De kracht van in beweging komen: mijn eerste demonstratie

Ik werd gevraagd mee te gaan en ik moest er even over nadenken. Ik heb mij nooit geroepen gevoeld om te demonsteren. Ik kon er wel kippenvel van krijgen als ik beelden zag. Beelden van mensen die voor zichzelf en voor anderen de straat op gingen. Om hun stem te laten horen.  Ik vind het ook lef hebben.

Ik besloot om mee te gaan en pas in de auto onderweg naar Amsterdam werd mij duidelijk waarom. Ik wilde letterlijk in beweging komen. Samen met anderen. Ik geloof dat de energie van een kwart miljoen mensen daadwerkelijk verschil maakt.

Het gevoel van verbondenheid en saamhorigheid

Voor mij was het een wandeling voor vrede. Tegen genocide. Ik was een stille demonstrant. Ik vond het overweldigend om zoveel mensen op de been te zien. Voor iets wat ons allemaal als mens kan raken. Het gevoel van samenhorigheid. Het raakte mij dat er mensen de straat op gaan voor mensen die wij geeneens persoonlijk kennen. Maar door de beelden en de verhalen die ons wel weten te bereiken voelen wij ons verbonden.

Hoop vinden in onrustige tijden
Het gaf mij een hoopvol gevoel. Dat wij als mensen bereid zijn voor elkaar in beweging te komen. Voor een beter leven. Een leven zonder oorlog, zonder honger, zonder pijn, angst en verdriet.
Of wij dit nu in kleine kring doen of in een grote openbare demonstratie. Hoe troostend en bemoedigend is het wanneer een ander mens voor jou opstaat.

‘He, jij doet ertoe. Ik zie jou, ik hoor jou. En ik ben er voor jou. Je bent niet alleen’.

Misschien herken je het gevoel wel. Niet vanuit oordeel naar de ander kijken maar vanuit jouw hart. De Rode Lijn zijn de vele harten die voor anderen kloppen.

Wat is jouw hoopvolle boodschap vandaag aan anderen?

Ik zou het mooi vinden wanneer je die in de opmerkingen met mij en ons zou willen delen.

Lieve groet, Arianne